قصه ی دفتر
فارغ از شعــر و غزل تا به لبم جـان نرسد
دفتــر قصه ی مــن بی تو بــه پایان نرسد
زندگی در پس پــرچــین خیــالت گـــم شد
باورم گفته که از عشق تو تاوان نرسد
دلگــشا تــا اِرمـــــت گــــــر نفسی وا نشود
پای حافظ به خـــم کـوچه ی عرفان نرسد
مـــن ِ آواره مکـــان از غــم عشقــت چکنم
لطف عـــالی به من ِ بی سرو سامان نرسد
خانه ی خالیِ بی رونقم از خنده تهی ست
نغمــه ی نــاز ِ کبـــــوتر لب ِ ایــــوان نرسد
گــرچه سر تا کمر کــوچه پر از آه من است
کس به فــــریاد مـــنِ سر بـه گریبان نرسد
ای قلـم بـر تن ِ فــرسوده ی دفتــر بنویس
کس بــه بی تابی ِ نسریـن ِ پریشان نرسد
#نسرین_حسینی
3/3/99
درباره این سایت